به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

ارتباط ترسناک مواد شوینده با بروز پارکینسون

تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۵۹۳۹۵

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، مطالعات جدید نشان می‌دهد که ماده شیمیایی پرکاربرد و رایج تری کلرواتیلن می‌تواند تا ۵۰۰ درصد احتمال ابتلا به سریع ترین بیماری مغزی جهان، یعنی بیماری پارکینسون را بالا ببرد.

تری کلرواتیلن (TCE) در ۱۰۰ سال گذشته برای کافئین زدایی قهوه، چربی زدایی فلز و خشک کردن لباس‌ها استفاده شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این ماده شیمیایی به میزانی که تا یک سوم آب های زیرزمینی ایالات متحده را آلوده می‌ کند، با سرطان، سقط جنین، بیماری‌های مادرزادی قلبی و افزایش ۵۰۰ درصدی خطر بیماری پارکینسون نیز ارتباط دارد.

یک تیم بین‌المللی از محققان در مقاله‌ای که در تاریخ ۱۴ مارس در مجله بیماری پارکینسون منتشر شد، به این نتیجه رسیدند که کلرواتیلن می‌تواند یکی از عوامل ایجاد بیماری پارکینسون باشد. در این مقاله، محققان جزئیات استفاده گسترده از این ماده شیمیایی، شواهدی که این ماده سمی را با بیماری پارکینسون مرتبط می‌کند و مشخصات هفت نفر از افراد مختلف که احتمالاً پس از کار با مواد شیمیایی یا قرار گرفتن در معرض آن در محیط، به بیماری پارکینسون مبتلا شده‌اند، بررسی شده است.

یک آلاینده صنعتی همه جا حاضر و گسترده

TCE یک حلال شیمیایی است که در بسیاری از صنایع، از جمله صنایع پزشکی و نظامی، استفاده می شود. از جمله دیگر کاربردهای این ماده می توان به پاک کردن رنگ، تصحیح اشتباهات تایپ، تمیز کردن موتورها و بیهوشی بیماران اشاره کرد. استفاده از این ماده در ایالات متحده در دهه 1970 به اوج خود رسید. در آن زمان حدود 10 میلیون آمریکایی با این ماده شیمیایی یا سایر حلال های صنعتی مشابه کار می کردند. درحال حاضر استفاده خانگی از این ماده کاهش یافته است، اما TCE هنوز برای چربی زدایی فلزات و تمیز کاری استفاده می شود.

تری کلرواتیلن (TCE) معمولاً توسط خشکشویی های تجاری به عنوان پاک کننده لکه استفاده می شود

TCE، یک ماده آلاینده، در مناطق بسیاری از ایالات متحده یافت می شود و نیمی از بودجه آژانس حفاظت از محیط زیست برای پاکسازی مناطق آلوده به این ماده اختصاص دارد. پانزده منطقه در سیلیکون ولی، کالیفرنیا، به دلیل استفاده از TCE برای تمیز کردن وسایل الکترونیکی و تراشه های کامپیوتری، آلوده شده‌اند. همچنین، این ماده در پایگاه‌های نظامی متعددی یافت می شد، از جمله کمپ لژون در کارولینای شمالی که در دهه 1950 تا 1980، یک میلیون تفنگدار دریایی با خانواده‌ و غیرنظامیان متعدد دیگری که در این پایگاه بودند، در معرض آب آشامیدنی حاوی TCE و پرکلرواتیلن (PCE) که یکی از مشتقات نزدیک TCE بود، قرار داشتند.

تری کلرواتیلن و بیماری پارکینسون

در مطالعات بیش از 50 سال پیش، ارتباط بین تری کلرواتیلن و بیماری پارکینسون برای اولین بار مشخص شد. در سال‌های اخیر، تحقیقات روی موش‌ها نشان داد که TCE به راحتی وارد مغز و بافت بدن می‌شود و در دوزهای بالا به بخش‌های تولید کننده انرژی سلول‌ها به نام میتوکندری آسیب می‌زند. در مطالعات حیوانی، TCE باعث از بین رفتن سلول‌های عصبی تولید کننده دوپامین می‌شود که یکی از نشانه‌های بیماری پارکینسون در انسان است.

افرادی که به طور مستقیم با TCE کار می‌کنند، در معرض خطر ابتلا به بیماری پارکینسون قرار دارند. با این حال، نویسندگان این مقاله هشدار می‌دهند که میلیون‌ها نفر دیگر نیز ناخودآگاه از طریق استشمام هوای بیرون، آب‌های زیرزمینی آلوده و آلودگی هوای داخل خانه به این ماده شیمیایی، در معرض خطرات آن قرار می‌گیرند.

این ماده شیمیایی می‌تواند خاک و آب‌های زیرزمینی را آلوده کند که ممکن است به رودخانه‌ های زیرزمینی یا دوده‌ هایی منتهی شوند که می‌ توانند در فواصل طولانی گسترش یابند و در طول زمان مهاجرت کنند. یکی از این دوده‌ها با شرکت هوافضای لانگ آیلند در نیویورک مرتبط است که بیش از ۶ کیلومتر طول و ۳ کیلومتر عرض دارد و آب آشامیدنی هزاران نفر را آلوده کرده است.

تری‌ کلرواِتیلن (TCE) می‌تواند فراتر از خطراتش برای آب، به راحتی تبخیر شده و وارد خانه‌ ها، مدارس و محل کار افراد شود. این نفوذ بخار امروزه احتمالاً میلیون‌ها نفر را که در نزدیکی خشکشویی ها یا اماکن نظامی و صنعتی سابق زندگی یا کار می‌کنند، در معرض هوای سمی قرار می‌دهد. در دهه 1980، نفوذ بخار برای اولین بار گزارش شد، زمانی که مشخص شد که ماده رادیواکتیو رادون از خاک تبخیر می‌شود و وارد خانه‌ ها می‌شود و خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می‌دهد. امروزه، میلیون‌ها خانه برای داشتن رادون آزمایش می‌شوند، اما تعداد کمی از خانه‌ها برای داشتن TCE سرطان ‌زا بررسی می‌شوند.

چندین دهه قبل از ظهور علائم

مطالعه ای که در این مورد انجام شد؛ هفت نفر را که ممکن است TCE در ابتلا به بیماری پارکینسون آن‌ها نقش داشته باشد، مورد بررسی قرار داده است. اگرچه شواهد مرتبط با قرار گرفتن در معرض TCE با بیماری پارکینسون در این افراد غیر مستقیم است، اما داستان آنها نقش این ماده شیمیایی در ابتلا آن ها به این بیماری را نشان می‌دهد. در برخی از موارد، فاصله زمانی بین قرار گرفتن در معرض TCE و شروع علائم پارکینسون، چند دهه است.

این مطالعه شامل بررسی یک بازیکن حرفه بسکتبال به نام برایان گرانت است که در مدت ۱۲ سال در NBA بازی کرد و در سن ۳۶ سالگی به پارکینسون مبتلا شد. گرانت در سن سه سالگی احتمالاً در معرض TCE قرار گرفته بوده و پدرش که در آن زمان تفنگدار بود، در کمپ لژون گرانت مستقر بوده است.

امی لیندبرگ نیز در زمان خدمت به عنوان یک کاپیتان نیروی دریایی، در معرض آب آشامیدنی آلوده در کمپ لژون قرار گرفته بوده و ۳۰ سال بعد به بیماری پارکینسون مبتلا شده است.

مقابله با تهدید سلامت عمومی

نویسندگان این مطالعه یادآوری می‌کنند که بیش از یک قرن است که ماده TCE به کارگران آسیب می‌رساند، هوایی که ما تنفس می‌کنیم را آلوده کرده و حتی آبی که می‌نوشیم را نیز آلوده کرده است ولی استفاده جهانی از این ماده در حال افزایش است و کاهش نمی ‌یابد.

نویسندگان مجموعه‌ای از اقدامات را برای مقابله با تهدید سلامت عمومی ناشی از TCE ممنوع می‌دانند. آنها خاطرنشان می کنند که مکان های آلوده به این ماده را می توان با موفقیت اصلاح کرد و قرار گرفتن در معرض هوای داخلی را نیز می توان با سیستم های تصفیه بخار مشابه آنچه برای پاکسازی ماده رادیو اکتیو رادون استفاده می شود، کاهش داد.

علاوه بر این، محققان خواستار پایان استفاده از این نوع مواد شیمیایی در ایالات متحده هستند که امروزه به طور گسترده در تمیز کردن، خشکشویی و چربی‌ زدایی استفاده می‌شوند. دو ایالت، مینه‌سوتا و نیویورک، استفاده از TCE را ممنوع کرده‌اند، اما دولت فدرال در سال 2022، با وجود یافته‌های اخیر برای نشان دادن خطر غیرمنطقی این مواد شیمیایی برای سلامتی انسان، استفاده از این ماده را به طور کلی ممنوع نکرده است.

منبع: تکناک

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: سلامت محیط زیست حلال های شیمیایی پارکینسون بیماری پارکینسون قرار گرفتن در معرض ماده شیمیایی استفاده می شود ایالات متحده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۵۹۳۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوش مصنوعی در جستجوی راز آلزایمر: ارتباط بین روده و مغز!

 به گزارش تابناک به نقل از عصرایران، به تازگی از یادگیری ماشینی برای پیش بینی نحوه اتصال متابولیت‌های ایجاد شده در روده با گیرنده‌های موجود در روده و مغز استفاده بسیاری شده است.
 

مجموعه‌ای از متابولیت‌ها و جفت‌های متصل شونده به گیرنده که اخیرا توسط محققان ایجاد شده اند، می‌توانند به منظور روشن کردن نقش میکروبیوم در بیماری آلزایمر مورد استفاده قرار گیرند.

محققان کلینیک کلیولند ویژگی‌های بیش از ۱ میلیون جفت بالقوه متابولیت و گیرنده را ارزیابی کرده‌اند تا ببینند که کدام یک از آن‌ها می‌توانند به یکدیگر متصل شوند. با شناسایی متابولیت‌های متصل به گیرنده‌های خاص، محققان توانستند مسیرهای بیولوژیکی را که این متابولیت‌ها ممکن است تحت تاثیر قرار دهند و همچنین هدف برخی از گیرنده‌ها را شناسایی کنند.

مطالعه مورد نظر از طریق مجله سل ریپورتز در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است. نویسنده اصلی این تحقیق دکتر Feixiong Cheng، مدیر مرکز ژنوم کلینیک کلیولند، در یک بیانیه مطبوعاتی توضیح داد:

«متابولیت‌های روده کلید بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی در بدن ما هستند و همانطور که میدانیم برای هر کلید قفلی وجود دارد. البته مشکل این است که ما ده‌ها هزار گیرنده و هزاران متابولیت در بدن خود داریم و تشخیص اینکه کدام کلید با کدام قفل جفت و جور می‌شود، روندی کند و پرهزینه به شمار می‌رود. به همین دلیل است که تصمیم گرفتیم از هوش مصنوعی استفاده کنیم.»

سلامت روده چگونه بر سلامت مغز تاثیر می‌گذارد؟
وجود برخی متابولیت‌ها در روده تا حدی نشان دهنده حضور باکتری‌های خاص در این محیط است، زیرا این متابولیت‌ها از طریق تجزیه مواد غذایی در روده توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شوند.

بیماری آلزایمر پیش از این نیز با تغییرات مشخص در میکروبیوم روده در انسان مرتبط شده است و احتمالا روده به واسطه نقشی که در عملکرد ایمنی دارد بر سلامت مغز اثر می‌گذارد. این مطالعات از طریق سری مجلات ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی قابل دسترسی هستند.

دکتر استیو گندرون متخصص ایمونولوژی و غدد درون ریز که در مطالعه اخیر شرکت نداشته، در توضیح مکانیسم‌های احتمالی قیاس زیر را انجام داده است:

«روده را به عنوان یک بازار شلوغ تصور کنید که در آن انواع مواد شیمیایی مبادله می‌شوند. این مواد شیمیایی می‌توانند از جریان خون استفاده و به ایستگاه مرکزی مغز راه پیدا کنند. دانشمندان معتقد هستند که این خط ارتباطی ممکن است بر سلامت مغز اثر بگذارد زیرا اگر بازار (روده) شروع به فروش اقلام نامناسب (مانند مواد شیمیایی التهابی) کند، احتمال ابتلا به زوال مغز وجود خواهد داشت، یعنی همان مشکلی که در آلزایمر می‌بینیم. درست شبیه به این که از مواد فاسد در پخت کیک استفاده شده باشد!»

در حالی که نقش سیستم ایمنی در بیماری آلزایمر به خوبی شناخته نشده است، تحقیقات التهاب را با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط می‌دانند و در این زمینه هم نظر هستند که التهاب مزمن می‌تواند در شروع بیماری مذکور نقش داشته باشد.

دکتر چنگ، نویسنده اصلی مطالعه، اضافه می‌کند: «بیماری آلزایمر یک بیماری چالش برانگیز به دلیل‌عدم وجود درمان موثر است. با این حال محور مغز-روده پتانسیل بالایی به منظور درمان اختلالات مغزی از خود نشان داده است.»

استفاده از هوش مصنوعی برای کشف مسیرهای نهفته در پس بیماری در آلزایمر
اگر بتوان از اتصال مضر متابولیت‌ها با گیرنده‌ها جلوگیری کرد، احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را نیز می‌توان کاهش داد. برای شناسایی جفت‌های متصل شونده، محققانی که در مطالعه حاضر بودند ابتدا یک تجزیه و تحلیل ژنتیکی برای شناسایی رابطه میان ۴۰۸ گیرنده و بیماری آلزایمر انجام دادند.

محققان با استفاده از کد ژنتیکی این گیرنده ها، از منابع هوش مصنوعی (AI) موجود برای پیش بینی شکل پروتئین‌های قابل اتصال، استفاده کردند. این روش دید خوبی از شکل نواحی اتصال گیرنده‌ها به دست می‌دهد.

در ادامه محققان توانستند پیش بینی کنند که کدام متابولیت‌ها و چگونه به این گیرنده‌ها متصل می‌شوند. بیشتر متابولیت‌های کشف شده لیپید یا متابولیت‌های لیپید مانند بودند.

و اما اهداف درمانی جدید برای آلزایمر؟
محققان همچنین چگونگی پاسخ این گیرنده‌ها به میکروبیوم افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را بررسی کردند. آن‌ها با بررسی باکتری‌هایی که در میکروبیوم افراد مبتلا به بیماری آلزایمر فراوان هستند، دو متابولیت آگماتین و فنتیل آمین را شناسایی کردند که به ترتیب توسط باکتروئیدس فراژیلیس و رومینوکوک به وفور تولید می‌شوند.

سپس محققان تصمیم گرفتند با استفاده از سلول‌های بنیادی افراد مبتلا به آلزایمر، تاثیر این متابولیت‌ها را بر نورون‌های بیماران زیر نظر بگیرند.

آن‌ها دریافتند که آگماتین سطوح p-tau181، p-tau205، و پروتئین تاو کل را کاهش می‌دهد. مطالعات بیشتر روی فنتیل آمین نیز نشان داد که این متابولیت به طور قابل توجهی سطوح p-tau181، p-tau205 و تاو کل را در نورون‌ها به صورت وابسته به دوز کاهش می‌دهد.

این یک یافته امیدوار کننده است، زیرا تجمع بیش از حد پروتئین تاو با ایجاد بیماری آلزایمر مرتبط است.

چنگ گفت: «در مطالعات کنونی، ما صرفا فسفوریلاسیون تاو را اندازه‌گیری کردیم، زیرا فسفوریلاسیون تاو یک سنجش قوی و دقیق است. ما همچنین در حال انجام مطالعات پیش بالینی (حیوانی) بیشتری برای بررسی دقیق‌تر اثربخشی متابولیت‌های روده (به عنوان مثال، آگماتین) هستیم و ممکن است آن را در آزمایشات آینده و در افراد مسن نیز پیگیری کنیم.»

نویسندگان مطالعه خاطرنشان می‌کنند که ۹۹ درصد از آزمایشات بالینی در مورد مداخلات دارویی برای بیماری آلزایمر موفقیت‌آمیز نبوده است و چنگ اضافه می‌کند که یافته‌های آن‌ها می‌تواند به یک هدف جدید اشاره کند:

«این موضوع دقیقا همان فرضیه ما را شکل می‌دهد: بهبود سلامت روده ممکن است بر سطوح تاو در مغز تاثیر بگذارد، از بیماری آلزایمر پیشگیری یا حتی آن را درمان کند. با این حال، برای بررسی بیشتر این فرضیه به تحقیقات بیشتری در آینده نیاز داریم و اکنون با استفاده از نمونه‌های حیوانی و انسانی روی آن کار می‌کنیم.»